Galeria
W studio nagrań stoją dwie postaci. Nie widać ich głów, a jedynie korpusy. Trzymają w dłoniach fragment różowej bibuły. Rozciągnięty pomiędzy nimi materiał służy jako instrument, po którym przesuwają palcami. Jego chropowata powierzchnia pozwala wydobyć dźwięki. Jedna z tych postaci ubrana jest w wielokolorowy kaftan. Druga osoba ma na sobie kremową koszulę. Po lewej stronie można dostrzec radiowy mikrofon, który zbiera generowane dźwięki.
Na pierwszym planie przedstawiono rozciągniętą różową bibułę. Trzymają ją w dłoniach dwie postaci. Jedna z nich – mężczyzna ubrany w kremową koszulę, przesuwa dłonią po powierzchni materiału. Gładzi go, sprawdza jego chropowatość.
Na pierwszym planie uwieczniono ludzkie dłonie trzymające róg pomarszczonej bibuły. Materiał jest koloru różowego. Mężczyzna delikatnie skubie materiał końcówkami palców, w takim geście, jakby pomiędzy palcami trzymał szczyptę soli lub innej przyprawy.
Na zdjęciu przedstawiono wnętrze radiowego studia nagrań. Fotografia jest zrobiona zza szyby. Za nią stoją trzy postaci. Kobieta i mężczyzna trzymają pomiędzy sobą rozciągniętą różową bibułę. Uśmiechają się do siebie. Kobieta jest ubrana w wielokolorowy, pstrokaty kaftan. Ma długie blond włosy spięte na czubku głowy. Mężczyzna ma krótkie włosy, ubrany jest w kremową koszulę. Po prawej stronie, nieco zamglony, stoi jeszcze jeden mężczyzna. Ubrany w ciemne kolory, ma pochyloną lekko do przodu głowę. W rękach trzyma radiowy sprzęt, który ustawia.
Na pierwszym planie jest radiowy mikrofon. Na drugim uwieczniono korpus kobiety trzymającej pomarszczoną bibułę. Materiał jest koloru różowego. Postać ubrana jest w wielokolorową tkaninę. Na palcach prawej dłoni ma założony pierścień.
W radiowym studiu stoi wyprostowana kobieta. W rękach trzyma duży fragment szarego papieru. Ugniata go i formuje z niego bryłę. Nie widać jej twarzy, jedynie czubek głowy – czoło i spięty pukiel włosów. Na pierwszym planie stoją radiowe mikrofony, zbierające dźwięki generowane przez ugniatanie papieru.
W radiowym studiu stoi wyprostowana kobieta. W rękach trzyma fragment szarego papieru. Ugniata go i formuje z niego bryłę, którą przysłania swoją twarz. Widać tylko czubek jej głowy – czoło i spięty pukiel włosów. Na pierwszym planie stoją radiowe mikrofony, zbierające dźwięki generowane przez ugniatanie papieru. Kobieta ubrana jest w wielowarstwową, wielokolorową kreację.
W radiowym studiu stoi wyprostowana kobieta. W rękach trzyma fragment szarego papieru. Ugniata go i formuje z niego bryłę, którą przysłania swoją twarz. Widać tylko czubek jej głowy – czoło i spięty pukiel włosów. Na pierwszym planie stoją radiowe mikrofony, zbierające dźwięki generowane przez ugniatanie papieru. Kobieta ubrana jest w wielowarstwową, wielokolorową kreację.
Na zdjęciu przedstawiono krótko ostrzyżonego mężczyznę w średnim wieku. Ubrany jest w kremową koszulę. Przed sobą trzyma duży fragment szarego papieru. Papier jest pogięty i pomarszczony. Mężczyzna prowadzi swoją prawą dłoń po jego górnej krawędzi. Wydobywa w ten sposób specyficzny dźwięk. Twarz ma skupioną, głowę opuszczoną lekko w dół. Na pierwszym planie stoją wyciągnięte radiowe mikrofony, zbierające powstające dźwięki.
Zdjęcie przedstawia pomieszczenie realizatora nagrania. Pokój wypełniony jest rozmaitym sprzętem radiowym, głośnikami, kabelkami. Na środku, w kucki, siedzi realizator dźwięku. Ubrany jest w ciemne kolory, na uszach ma założone słuchawki. Przesuwa jakieś suwaki. Za szybą w tle widać dwie postaci stojące w studiu nagrań.
Zdjęcie przedstawia fragment męskiego korpusu. Mężczyzna (nie przedstawiono jego głowy) trzyma w dłoniach tekturę. Służy mu za podstawkę, na której ułożone są nieduże fragmenty papieru, kartki. W prawej dłoni trzyma ołówek, którym kreśli linie na papierze. Ustawione w pobliżu mikrofony rejestrują powstające w ten sposób dźwięki.
Mężczyzna ubrany w kremową koszulę – uwieczniony tylko od pasa do szyi – stoi wyprostowany. Ma wyciągnięte przed sobą dłonie. Ociera jedna o drugą. Delikatne dźwięki wydobywane w ten sposób rejestruje ustawiony w pobliżu mikrofon.
Mężczyzna ubrany w kremową koszulę – uwieczniony tylko od pasa do szyi – stoi wyprostowany. Ma wyciągnięte przed sobą dłonie. Palce zarówno lewej, jak i prawej dłoni przyjęły taki gest, jakby mężczyzna pstrykał nimi. Dźwięki wydobywane w ten sposób wychwytuje ustawiony w pobliżu mikrofon.
Młoda kobieta, uwieczniona od piersi do czubka głowy stoi blisko mikrofonu. Głowę ma lekko odwróconą w swoją prawą stronę. Grymas na twarzy i ułożenie ust wskazują, że kobieta gwiżdże. Skierowana jest ustami w stronę radiowego mikrofonu. Postać ubrana jest w wielokolorową, pstrokatą tkaninę.
W centralnej części zdjęcia przedstawiono siedzącą przy radiowym stole starszą kobietę. To artystka Izabella Gustowska. Twarz ma promienną, białe, kręcone włosy, delikatny makijaż. Na uszach ma radiowe słuchawki. Blisko ust widać radiowy mikrofon. Jej głowa jest lekko uniesiona – spogląda w stronę innej kobiety, która stoi odwrócona do nas plecami.
Izabella Gustowska – artystka w dojrzałym wieku – uwieczniona została na tym zdjęciu z lewego profilu. Kobieta ma na uszach czarne słuchawki. Mówi do radiowego mikrofonu. Charakterystyczna dla postaci artystki jest burza białych, kręconych włosów. Kobieta ubrana jest w czarny t-shirt.
Przedstawiona na fotografii osoba to artystka Izabella Gustowska. Patrzymy na nią zza szyby w radiowym studiu nagrań. Pani Izabella spogląda w stronę realizatora dźwięku. Blisko jej ust znajduje się mikrofon.
Twarz starszej kobiety. Osoba ujęta jest w trakcie wypowiadania jakichś słów do mikrofonu. To Pani Izabella Gustowska – artystka. Ubrana jest w czarny t-shirt z różowym nadrukiem w kształcie palmy. Na głowie ma burzę białych, kręconych włosów. Na twarzy delikatny makijaż.
Kobieta w średnim wieku, ubrana w zieloną koszulę, spogląda przez szybę w stronę realizatora dźwięku. Jagna Domżalska – kuratorka wystawy prac Doroty Nieznalskiej – trzyma w dłoniach radiowe słuchawki. Jest lekko pochylona w stronę mikrofonu.
Na fotografii przedstawiono kobietę w średnim wieku siedzącą przy radiowym stoliku. Widzimy ją zza szyby. Trwa nagranie. Jagna Domżalska pochyla się w stronę mikrofonu. W lewej dłoni trzyma kartkę, z której odczytuje tekst. W szybie odbija się pokój realizatora dźwięku.
Młoda, uśmiechnięta, rudowłosa dziewczyna stoi do nas bokiem. Jest wyprostowana. W prawej ręce – uniesionej do góry – trzyma kartkę z tekstem, który prawdopodobnie czyta. Ubrana jest w brązowy t-shirt z komiksowym, kolorowym nadrukiem. Przed jej ustami ustawiony jest radiowy mikrofon z osłonką.
Na zdjęciu przedstawiono studio nagrań. Za szybą stoi rudowłosa dziewczyna ubrana w koszulkę z krótkim rękawem. W skupieniu odczytuje tekst z kartki. Gestykuluje przy tym dłońmi. W szybie odbija się pokój realizatorski oraz zgromadzony w nim sprzęt nagraniowy.
Zdjęcie przedstawia dwóch młodych ludzi konsultujących tekst w studiu nagraniowym. Kobieta ma długie, rude włosy i ubrana jest w koszulkę z nadrukiem. Mężczyzna, ubrany w maskę, podąża za palcem koleżanki, która wskazuje fragmenty tekstu.
Zdjęcie przedstawia kobietę stojącą za szybą w studiu nagraniowym. Ukazana jest tylko część jej ciała. Ma zaciśnięte pięści – element gestykulacji. W szybie odbija się ekran monitora oraz sprzęt studyjny.
Zdjęcie przedstawia kobietę stojącą za szybą w studiu nagraniowym. Ukazany jest tylko jej ciepły, granatowy sweter oraz dłonie. Osoba wykonuje dynamiczne ruchy, jakby chciała nałożyć jedną dłoń na drugą. Wyraża w ten sposób emocje podczas nagrania. W szybie odbija się ekran monitora oraz sprzęt studyjny.
Zdjęcie przedstawia głowę oraz ramiona mężczyzny, w średnim wieku, w okularach, zapatrzonego w kartkę papieru. To Bartek Lis – jedna z osób prowadzących warsztaty. Słuchawki na jego uszach oraz mikrofon w sali wskazują na realizowanie nagrania dźwiękowego.
Na pierwszy plan wysuwają się dłonie mężczyzny trzymającego białą kartkę. Postać jest rozmyta, widać jednak granatową koszulę oraz okulary, połyskujące w światłe lampy. Słuchawki na uszach oraz mikrofon w sali wskazują na realizowanie nagrania dźwiękowego.
Zdjęcie przedstawia młodą kobietę, w słuchawkach na uszach, mówiącą w stronę mikrofonu. Siedzi ona w studiu nagraniowym, za szybą. Jej włosy ułożone są pękaty kok, który niejako wydłuża smukłą linię tułowia. Jej kolorowa bluzka jest w odcieniach fioletu i błękitu.
Na pierwszym planie stoi sprzęt nagraniowy – kolumny głośnikowe, kable, cyfrowe pianino. Pianka wyciszająca na ścianach układa się w rzędy małych stożków. Po prawej stronie, za szybą, kobieta i mężczyzna uśmiechają się życzliwie. Siedzą na przeciw siebie, przy stole, mówiąc do mikrofonów.
Kobieta siedzi przy okrągłym stole w studiu nagraniowym. Ma krótkie, kasztanowe włosy, intensywnie czerwoną bluzkę i spódnicę w czarną kratę. W skupieniu czyta tekst. Nieopodal jej twarzy czeka już mikrofon – za chwilę rozpocznie się nagranie. Mężczyzna w pomieszczeniu obok czuwa nad przebiegiem sytuacji.
Kobieta o kasztanowych włosach i czerwonej bluzce odczytuje tekst. Młody mężczyzna, w czarnej bluzie i koszulce z nadrukiem, asystuje jej, ustawiając odpowiednio mikrofon. Zdjęcie wykonane jest zza szyby. Można wnioskować, że scena odbywa się w studiu nagraniowym.
Zdjęcie jest zbliżeniem na postać aktorki, Barbary Prądzyńskiej, która bierze udział w nagraniu. Widać głównie jej twarz, choć częściowo przysłoniętą meblami i sprzętem. Kobieta marszczy czoło. Jej oczy, koloru brązowego, mogą wyrażać niepewność lub zdziwienie.
Kobieta w krótkich kasztanowych włosach i czerwonej bluzie uśmiecha się, czytając tekst z kartki. Jej oczy są przymknięte. Przedstawiona jest zza szyby, w studiu nagraniowym. Profesjonalny mikrofon i słuchawki na uszach przypominają o realizowanym nagraniu.
Kuba i Magda wpatrują się z uśmiechem i zaciekawieniem na usadowionego po drugiej stronie stołu Eryka. Tym razem to Eryk, realizator słuchowisk, przygotowuje się do odczytania tekstu do mikrofonu. Na szarym stole leżą rozłożone notatki i długopis.
Zdjęcie przedstawia dwie postacie – osoby nagrywające warsztaty. Siedzą blisko siebie, a ich oczy życzliwe spoglądają w tym samym kierunku. Na ich twarzach maluje się zmęczenie, ale również delikatny uśmiech. Uwagę przyciąga zwinięty, różowy szal na szyi młodej kobiety.
Fotografia przedstawia ludzkie dłonie trzymające niebieską bibułę (krepę). Osoba przystawia materiał do radiowego mikrofonu. Wykonuje różne gesty – marszczy i zgina papier. Powstające dźwięki są rejestrowane.
Fotografia przedstawia wnętrze radiowego studia nagrań. W centralnym miejscu stoi okrągły stół, na którym rozłożone są różnorodne, papierowe materiały: fragmenty kolorowej bibuły, kartki papieru o różnej wielkości i fakturze. Nieco po prawej stronie stoi wyprostowana postać kobieca. Ujęta został w pół-profilu. Trzyma przed sobą kartkę papieru. Wygląda jakby odczytywała tekst do jednego z mikrofonów. Stojąca postać to kobieta. Jest ubrana w błękitny kostium z białymi kwiatami, przypominający trochę japońskie kimono. Na szyi ma różową chustę. Włosy blond.
Na zdjęciu przedstawiono trzy osoby. Dwie z nich siedzą przy okrągłym stole w radiowym studiu nagrań. Przygotowują się do nagrania. Zakładają na uszy słuchawki, słuchają ostatnich wskazówek realizatora dźwięku. To właśnie trzecia osoba na tym zdjęciu – młody, rudowłosy mężczyzna ubrany w czarną bluzę. Stoi obok stołu. Ma lekko uchylone usta – przekazuje zapewne jakieś informacje. Rękoma pokazuje jakiś dodatkowy gest.
Na zdjęciu przedstawiono od pasa w górę młodą kobietę. Uchwycona jest z profilu. Ubrana jest w beżową odzież, na plecach ma założony mały, czarny plecak. Stoi na zewnątrz, w pobliżu torów kolejowych. W prawej ręce trzyma dyktafon. W tle widać nadjeżdżający pociąg. Prawdopodobnie rejestruje jego odgłos. Światło jest ciepłe, popołudniowo-wieczorne.
Młody, długowłosy mężczyzna stoi w kucki w pobliżu metalowego ogrodzenia. Za nim, nieco niżej, widać pustą jezdnię. Chłopak ubrany jest w czarny t-shirt i czarne szorty. W ręku trzyma dyktafon, na uszach ma założone słuchawki. Prawdopodobnie rejestruje odgłosy, dźwięki przejeżdżających aut.
Po lewej stronie fotografii przedstawiono rękę trzymającą dyktafon. Spiralny kabel prawdopodobnie prowadzi do słuchawek, które realizator zapewne ma założone na uszach. Po prawej stronie zdjęcia można dostrzec przejeżdżające pod wiaduktem dwa samochody. Auta mają zapalone światła.
Na zdjęciu przedstawiono młodego, długowłosego i brodatego mężczyznę. Siedzi on w kucki w otoczeniu wysokich traw i krzewów. W prawej dłoni zapewne trzyma mikrofon, którym porusza zielone liście. W lewej trzyma dyktafon. Właśnie rejestruje odgłosy natury.
Na fotografii przedstawiono z profilu młodą dziewczynę ubraną w beżową sukienkę, która opiera się o jedną ze ścian w podziemnym tunelu. Osoba ma na uszach słuchawki, a w lewej dłoni trzyma dyktafon. W wąskim tunelu przejeżdżają rowerzyści. Z pewnością dziewczyna rejestruje dźwięki wydawane przez jednoślady. Ściany tunelu pomalowane są w różnobarwne graffiti.
Zdjęcie przedstawia popiersie młodego mężczyzny odwróconego do nas plecami. Chłopak stoi w tunelu. Na uszach ma założone słuchawki, a w dłoniach trzyma dyktafon. Jego głowa skierowana jest w stronę przejeżdżającego właśnie motocykla. Ściany tunelu pomalowane są w różnobarwne graffiti.
Młoda dziewczyna stoi do nas bokiem. Możemy zobaczyć jej lewy profil. Ubrana jest w beżową sukienkę, ma ciemne włosy, na uszach założone słuchawki. W dłoniach trzyma dyktafon. Znajduje się prawdopodobnie w tunelu. Poniżej widać przejeżdżające auto, zaś niedaleko dziewczyny za chwilę przejedzie rowerzysta.
